Ritið er skrifað um sama leyti og Handan góðs og ills, og hverfist að mörgu leyti um sömu spurningar en tekur á þeim á beinskeyttari hátt. Ritið skiptist í þrjár ritgerðir. Í þeirri fyrstu beinir Nietzsche sjónum að hugtakaparinu “gott og illt” og rekur það til uppreisnar hinna veiku gegn hinum sterku, þ.e. uppreisn þrælanna gegn drottnurum sínum, sem aðhylltust allt annars konar gildismat sem einkenndist af hugtakaparinu “gott og slæmt”. Önnur ritgerðin fjallar um tengsl hugtakanna sekt og skuld og beinir jafnframt sjónum að hinum óhjákvæmilega fylgifiski þeirra, hinni slæmu samvisku. Þriðja ritgerðin hefur svo að geyma ítarlega greiningu Nietzsches á meinlæta- hugsjónum, þ.e. þeirri hugmynd að réttast sé að draga sig í hlé frá skarkala lífsins. Þetta er verk sem skemmtir og hneykslar, ristir upp og opnar nýjar leiðir í hugsun og lífi.